Sermon: Het Toetreden tot de Gemeenschap

Titel: Het Toetreden tot de Gemeenschap

Onderwerp: De Heilige Geest, de Vuur van de Louteraar

Het Toetreden tot de Gemeenschap

Het toetreden tot de gemeenschap Wat is het? Gemakkelijk, moeilijk, gewoon oké, verwonderlijk, stop en ga, vallen en weer opstaan, struikelend voorwaarts. Dit zijn slechts enkele ideeën en antwoorden die je kunt horen van mensen die integreren in een nieuwe samenleving. Mensen die nieuwe gebruiken leren, proberen te begrijpen waarom iets normaal was in het oude land en niet in het nieuwe. Waarom iets mensen beledigt terwijl niemand in het oude land er zelfs maar aandacht aan zou schenken.

Misschien heb je een beetje van dit ervaren toen je van de ene staat naar de andere verhuisde, maar kun je je alleen al het verschil voorstellen, laten we zeggen zelfs de cultuurschok die wordt ervaren bij het verhuizen van het ene continent of cultuur naar het andere. We kunnen het zien, bijvoorbeeld, de Nederlandse mensen in het noordoosten of in Australië die vasthouden aan de oude gewoonten in Nederlandse clubs en complete buurten doordrenkt van de oude manieren. Persoonlijk ben ik van mening dat dit de verkeerde manier van doen is. Wanneer je immigreert naar een nieuw land, moet je je houden aan en aanpassen aan de wettelijke en sociale regels van die gemeenschap. Hoewel dit inderdaad een cultuurschok voor mij kan zijn geweest, een voormalige Nederlander die nog steeds leert, zelfs na 25 jaar in dit prachtige land van de Verenigde Staten van Amerika, zou het ook zo moeten zijn voor eenieder die zich in een nieuwe omgeving begeeft. Dit is een voortdurende studie en verandering die we ook moeten ervaren in ons persoonlijke leven met betrekking tot heiligheid. Wij als christenen zijn geroepen tot een leven van Heiligheid, en het is voor velen een behoorlijke schok. Gelukkig hebben we een geweldige coach en gids.

Johannes 14:16-17 (Amplified Bible)

“En Ik zal de Vader bidden, en Hij zal u een andere Trooster geven, opdat Hij bij u blijft tot in eeuwigheid — De Geest van de waarheid, Die de wereld niet kan ontvangen, omdat zij Hem niet ziet en Hem niet kent; maar u kent Hem, want Hij blijft bij u en zal in u zijn.”

We worden christenen genoemd, wat eerst een bijnaam was voor degenen die Yeshuah volgden als de Messias. Betekenis de kleine christenen. Jezus gaf ons deze Gids, deze raadgever, helper, voorspreker, advocaat, versterker en reserve, zodat we zouden kunnen leren, groeien en standvastig zijn, zelfs de juiste woorden op het juiste moment kunnen zeggen.

Lucas 12:11-12 (Amplified Bible)

“En wanneer zij u zullen meenemen en overleveren, maakt u dan niet van tevoren bezorgd over wat u moet zeggen, maar wat u op dat moment moet zeggen, zal u worden gegeven; want u bent het niet die spreekt, maar de Heilige Geest.”

Nee, niet door een interessant magisch trucje, of als een manier van spreken in tongen. De Heilige Geest zal onze zielen beroeren, onze gedachten beroeren, en ons helpen de juiste woorden op het juiste moment te vinden, Hij helpt ons te begrijpen, te aggregeren en informatie te verspreiden die nodig is in het Koninkrijk van de Heer en op onze weg naar Heilig leven in onze streven naar een leven van Heiligheid.

De gedachten voor de boodschap van vandaag bleven gisteren, gisteravond en zelfs vandaag nog steeds in mijn gedachten stromen. Ik geloof niet dat wanneer er woorden zijn om te zeggen, de Heilige Geest ons daar leeg zal laten staan. Het Vuur van de Heilige Geest over allen die op die Weg van Heiligheid wandelen, die Rechte weg door de woestijn, de Weg van onze God YhWh.

Jesaja riep het uit, Johannes de Doper herhaalde het.

Matteüs 3:2-3 (Common English Bible)

“Bekeer u, want het Koninkrijk der hemelen is nabijgekomen!” Hij was degene van wie de profeet Jesaja sprak toen hij zei: De stem van een die roept in de wildernis: “Bereid de weg voor de Heere, maak Zijn paden recht.”

Op die Weg naar begrip, die Weg van Heiligheid, die Weg van Rechtvaardigheid, die Weg van Eerlijkheid, Zuinigheid, Zelfvoorzienendheid in Christus. Op die Weg reizen we naar het Nieuwe Jeruzalem, het Nieuwe Jeruzalem, Zion.

Oh, wat een wonderlijke reis zal dit jaar samen zijn op weg om Jezus te zien, om in de aanwezigheid van Elohim te zijn. Laten we dus allemaal hier op dit moment communie hebben. Delen op de Weg van onze God, delen in het offer van het lam, delen in Zijn lichaam, delen in Zijn bloed.

Communion

Nu we deze prachtige ervaring van Heilige Communie hebben gedeeld, kunnen we doorgaan op de weg van begrip. Wanneer het al moeilijk genoeg is om de dingen die in een andere of nieuwe cultuur gebeuren te begrijpen in onze dagen, zijn we als volgelingen van Christus vele malen meer in de problemen wanneer we proberen zin te geven aan Gods gebruiken en wegen. Veel gedachten en dingen hebben we geaccepteerd maar begrijpen we nog steeds niet. Dit komende jaar gaan we verder op deze weg en gaan we grote veranderingen en vooruitgang zien in dit begrip. Laten we dus niet aarzelen en verder lopen.

Vorig jaar hebben we een paar keer gesproken over het verbond tussen Abraham en God, het 1e verbond, en alle symboliek die hierbij betrokken was. Laten we nog eens teruggaan en snel kijken naar een bepaald aspect van deze ceremoniële verzegeling van het verbond.

Toen Abraham in slaap was gevallen, ging God door het offer als een oven en een fakkel.

Genesis 15:12-17 (Amplified Bible)

“Toen de zon onderging, overviel een diepe slaap Abram, en een verschrikking (een angst, een huiveringwekkende angst) van grote duisternis kwelde en drukte hem neer. En [God] zei tegen Abram: Weet zeker dat uw nakomelingen als vreemdelingen zullen wonen als tijdelijke bewoners in een land dat niet van hen is [Egypte], en zij zullen daar slaven zijn en zullen worden onderdrukt en verdrukt gedurende 400 jaar. [Vervuld in Exod. 12:40.] Maar Ik zal dat volk oordelen dat zij zullen dienen, en daarna zullen zij met grote bezittingen uittrekken. En u zult in vrede naar uw vaderen gaan; u zult op hoge leeftijd begraven worden. En in de vierde generatie zullen zij [uw nakomelingen] hier terugkomen [naar Kanaän], want de ongerechtigheid van de Amorieten is nog niet volledig en compleet. Toen de zon was ondergegaan en er een [dikke] duisternis was gekomen, zie, een rokende oven en een vurige fakkel trokken tussen die stukken door.”

Zoals Derek Prince het zo mooi schreef: Hebreeën zegt dat een verbond niet geldig is zolang mensen in leven blijven. Het kost de dood om het verbond geldig te maken. Denk dan eens aan die rokende oven en die vurige fakkel. Wat een duisternis overviel Abraham op dat moment. Niet alleen de duisternis van de nacht, maar de duisternis van de rook van de oven. Maar te midden van die duisternis was er slechts één ding dat licht bracht. Die vurige fakkel. Die vurige fakkel herinnert ons aan de zeven lampen van vuur voor de troon die Johannes zag in Openbaring 4. Het is God in de persoon van de Heilige Geest.

Dus God zelf daalde neer en ging tussen die stukken door. Verbaast het je niet dat God zo ver zou gaan en zo definitief en zo specifiek zou zijn en, in zekere zin, zo aards zou zijn om een persoonlijke relatie aan te gaan met een man? Gods oven kan ook worden gezien als de oven van het louteringsvuur, al Abram's polytheïsme werd verbrand in de oven en de duisternis van de nacht maar ook de duisternis van zijn ziel zonder God overviel hem. Abram kwam uit het land Ur. Wat we tegenwoordig Irak noemen, hij leefde in het land dat geregeerd werd door koning Ur-Nammu en al zijn goden. We kunnen nog steeds de overblijfselen zien van de 2100 v.Chr. ziggurat die hij bouwde ter ere van zichzelf. Hiermee kunnen we ook de vervulling van bijbelse profetie zien met de restauraties die hebben plaatsgevonden aan dit gebouw en de rest van wat bekend stond als Babylon.

Oké, dat was een kleine zijspoor waar de Heilige Geest doorheen ging het offer, samen met de Oven. God en het offer van het lam, Jezus Christus, de Heilige Geest, die door Abraham gaat namens hem. Wanneer we verder gaan, zien we op een ander moment het vuur van de Heer, de Heilige Geest die beweegt en degenen beschermt die in Rechtvaardigheid en in Heiligheid voor de Heer wandelen.

Daniël 3:22-26 (Common English Bible)

(22 De opdracht van de koning was roekeloos geweest, en de oven was tot zo'n extreme hitte verhit dat de vlam van het vuur de mannen die Sadrach, Mesach en Abednego ernaartoe brachten, doodde.) 23 Dus vielen deze drie mannen, Sadrach, Mesach en Abednego, gebonden, in de vuuroven van brandend vuur. 24 Toen sprong koning Nebukadnezar geschrokken op en zei tegen zijn assistenten: “Hebben we niet drie mannen, gebonden, in het vuur gegooid?” Zij antwoordden de koning: “Zeker, Uwe Majesteit.” 25 Hij antwoordde: “Kijk! Ik zie vier mannen, ongebonden, rondlopen in het vuur, en ze hebben geen letsel! En de vierde ziet eruit als een van de goden.” 26 Nebukadnezar ging naar de opening van de vuuroven van brandend vuur en zei: “Sadrach, Mesach en Abednego, dienaren van de Allerhoogste God, kom naar buiten! Kom hier!” Toen kwamen Sadrach, Mesach en Abednego uit het vuur.

Hier zien we opnieuw in de oven in het vuur Gods bescherming over Zijn dienaren. Koning Nebukadnezar had een speciale band met Sadrach, Mesach en Abednego, en in onze studies kwamen we tot de conclusie dat zijn woede zo groot was over de opzet dat hij nu kon zien en met dat het verlies van degenen die hij liefhad, zijn vrienden, dat zijn bevel om de oven zeven keer heter te verwarmen geen extra straf was maar een vorm van genade. Degenen die bevolen waren om hen in het vuur te werpen waren al verbrand voordat ze de oven ingingen. Een zeer snelle dood, in plaats van een zeer langzame en pijnlijke. In de vlammen was de vlam van het lam, de Messias, Zijn Heilige Geest.

Dat, beste vrienden, is weer waar we Gods liefde voor hen die van Hem houden zien. Wat een prachtig geschenk is deze Heilige Geest.

Nog twee vuurervaringen staan in het boek der Koningen die betrokken zijn bij een van mijn favoriete profeten, Elia. Elia beveelt koning Achab en zijn vrouw Izebel.

1 Koningen 18:18, 22-24a, 28-29, 31-38 (Common English Bible)

Vers 18 Elia antwoordde: “Ik heb Israël niet in de problemen gebracht; jij en het huis van je vader hebben dat gedaan! Jij deed net zoveel toen je de geboden van de Heer verliet en de Baäls volgde. 19 Stuur nu een boodschap en verzamel heel Israël bij mij op de berg Karmel. Verzamel de vierhonderdvijftig profeten van de Baäl en de vierhonderd profeten van Astarte die aan de tafel van Izebel eten.”

Vers 22 tot 24a. Elia zei tegen het volk: “Ik ben de laatste van de profeten van de Heer, maar de profeten van Baäl zijn met vierhonderdvijftig. Geef ons twee stieren. Laat de profeten van Baäl er een kiezen. Laat ze hem in stukken snijden en op het hout leggen, maar voeg geen vuur toe. Ik zal de andere stier klaarmaken, hem op het hout leggen, maar geen vuur toevoegen. Dan zullen jullie allemaal de naam van jullie god aanroepen, en ik zal de naam van de Heer aanroepen. De god die antwoordt met vuur - dat is de echte God!”

Vers 28 en 29. Dus schreeuwden de profeten van Baäl met een luider stem en sneden zichzelf met zwaarden en messen zoals hun gewoonte was. Hun bloed stroomde over hen. Toen de middag voorbij was, werden ze gek van hun ritueel tot het tijd was voor het avondoffer. Toch was er geen geluid of antwoord, helemaal geen reactie.

En als laatste vers 31 tot 38. Elia nam twaalf stenen, volgens het aantal stammen van de zonen van Jakob - aan wie het woord van de Heer kwam: “Uw naam zal Israël zijn.” Hij bouwde de stenen tot een altaar in de naam van de Heer, en hij groef een greppel rond het altaar groot genoeg om twee seahs droge korrels vast te houden. Hij ordende het hout, slachtte de stier, en plaatste de stier op het hout. “Vul vier potten met water en giet het over het offer en over het hout,” beval hij. “Doe het een tweede keer!” zei hij. Dus deden ze het een tweede keer. “Doe het een derde keer!” En zo deden ze het een derde keer. Het water stroomde rond het altaar, en zelfs de greppel vulde zich met water. Bij het tijdstip van het avondoffer naderde de profeet Elia en bad: “Heer, de God van Abraham, Isaak, en Israël, laat het vandaag bekend worden dat U God bent in Israël en dat ik uw dienaar ben. Ik heb al deze dingen gedaan op uw instructies. Antwoord mij, Heer! Antwoord mij zodat dit volk zal weten dat u, Heer, de echte God bent en dat u hun harten kunt veranderen.” Toen viel het vuur van de Heer; het verteerde het offer, het hout, de stenen en het stof. Het likte zelfs het water op in de greppel!

Gods vuur verteerde dat wat aan Hem werd gegeven wat juist was, wat volgens Zijn wet was. Elia daarentegen, zelfs na deze vertoning van macht en kracht, twijfelde en was bang. Hij vluchtte weg de woestijn in. Toen Elia een dagreis de woestijn in was, ging hij onder een jeneverboom zitten, voelde medelijden met zichzelf, en wenste zichzelf dood. Tegen de Heer zeggende: "neem mijn leven, want ik ben niet beter dan mijn voorouders." God was echter zeker nog niet klaar met hem. Hij voorzag hem van voedsel en vertelde hem een 40 dagen en 40 nachten durende reis te maken naar de berg Horeb, de berg van God, die we nu kennen als de berg Jebel el Lawz in Saoedi-Arabië. Dit is waar Elia de grot binnenging en de nacht doorbracht.

1 Koningen 19:9-18 (Amplified Bible)

Daar kwam hij bij een grot en overnachtte daarin; en zie, het woord van de Heer kwam tot hem, en Hij zei tegen hem: Wat doe je hier, Elia? Hij antwoordde: Ik heb zeer geijverd voor de Heer, de God van de legermachten; want de Israëlieten hebben uw verbond verlaten, uw altaren omvergeworpen en uw profeten met het zwaard gedood. En ik, ik alleen, ben overgebleven; en zij zoeken mijn leven om die weg te nemen. En Hij zei: Ga naar buiten en sta op de berg voor de Heer. En zie, de Heer ging voorbij, en een grote en sterke wind spleet de bergen en brak de rotsen vóór de Heer, maar de Heer was niet in de wind; en na de wind een aardbeving, maar de Heer was niet in de aardbeving; en na de aardbeving een vuur, maar de Heer was niet in het vuur; en na het vuur [een geluid van zachte stilte en] een nog steeds, zachte stem. Toen Elia de stem hoorde, wond hij zijn gezicht in zijn mantel en ging naar buiten en stond bij de ingang van de grot. En zie, er kwam een stem tot hem en zei: Wat doe je hier, Elia? Hij zei: Ik heb zeer geijverd voor de Heer, de God van de legermachten, omdat de Israëlieten uw verbond hebben verlaten, uw altaren omvergeworpen en uw profeten met het zwaard gedood. En ik, ik alleen, ben overgebleven, en zij zoeken mijn leven om het te vernietigen. En de Heer zei tegen hem: Ga, keer terug op uw weg naar de woestijn van Damascus; en wanneer u aankomt, zalf dan Hazaël tot koning over Syrië. En zalf Jehu, de zoon van Nimsi, tot koning over Israël, en zalf Elisa, de zoon van Safat, uit Abel-Mehola, tot profeet in uw plaats. En hem die aan het zwaard van Hazaël ontkomt, zal Jehu doden; en hem die aan het zwaard van Jehu ontkomt, zal Elisa doden. Maar ik zal mijzelf 7.000 laten overblijven in Israël, alle knieën die niet voor Baäl hebben gebogen en elke mond die hem niet heeft gekust.

God is gekomen tot mensen in de vuurzee die alles verteert, en de brandende fakkel. Hij heeft beschermd in het vuur en vernietigd met vuur. God toonde Zijn macht, kracht en sterkte door dit alles. En toch kon Elia God niet vinden in dit alles. God was echter nog niet klaar met Elia, en zelfs terwijl Elia medelijden met zichzelf voelde, "wee mij, ik ben de enige die over is", vertelde God hem om helemaal terug te gaan, nieuwe koningen te zalven, en een nieuwe profeet, Elisa.

Wanneer hoorde Elia dit grote woord van de Heer? Het was in de stilte na de tentoonstelling van al de macht en kracht van de natuur, die allemaal in Gods macht is.

Lukas 23:44-46 (Amplified Bible)
Het was nu ongeveer het zesde uur (middag), en duisternis omhulde het hele land en de aarde tot het negende uur (ongeveer drie uur 's middags), terwijl het licht van de zon vervaagde of verduisterd werd; en het voorhangsel [van het Heilige der Heiligen] van de tempel werd in tweeën gescheurd. En Jezus, roepend met luide stem, zei: Vader, in Uw handen beveel ik Mijn geest! En met deze woorden gaf Hij de geest.

De aarde schudde, de zon verdween en bovendien scheurde het gordijn dat het Heilige der Heiligen van het volk scheidde in tweeën toen Jezus zijn laatste adem uitblies. Met andere woorden, toen de Heilige Geest Jezus verliet, beefde de aarde, verduisterde de zon en spleet het tempelgordijn doormidden. WOW. Wat een vertoon van macht en kracht. Oh ja, laat me je vertellen, vuur kwam ook, later weliswaar, maar het kwam. De Bijbel leert ons met het geluid van een bulderende wind en met tongen als vuur. Het was opnieuw de Heilige Geest die sprak door de tongen van anderen, elk in hun eigen taal.

Handelingen 2:1-26 (Common English Bible)
Toen de Pinksterdag aanbrak, waren ze allemaal samen op één plaats. Plotseling vulde een geluid vanuit de hemel als het huilen van een hevige wind het hele huis waar ze zaten. Ze zagen wat leek op afzonderlijke vlammen vuur die op elk van hen neerdaalden. Ze werden allemaal vervuld met de Heilige Geest en begonnen in andere talen te spreken zoals de Geest hen in staat stelde te spreken. Er waren vrome Joden uit alle volken onder de hemel die in Jeruzalem woonden. Toen ze dit geluid hoorden, verzamelde zich een menigte. Ze waren verbaasd omdat iedereen hen hoorde spreken in hun eigen moedertaal. Ze waren verrast en verbaasd en zeiden: “Kijk, zijn niet alle mensen die Galileeërs spreken, ieder van hen? Hoe kunnen we dan elk van ons hen horen spreken in onze eigen taal? Parten, Meden en Elamieten; evenals inwoners van Mesopotamië, Judea en Cappadocië, Pontus en Asia, Frygië en Pamfylië, Egypte en de regio's van Libië grenzend aan Cyrene; en bezoekers uit Rome (zowel Joden als bekeerlingen tot het Jodendom), Kretenzers en Arabieren - we horen hen de machtige daden van God verkondigen in onze eigen talen!” Ze waren allemaal verbaasd en verbijsterd. Sommigen vroegen elkaar: “Wat betekent dit?” Anderen bespotten hen en zeiden: “Ze zijn dronken van nieuwe wijn!” Petrus stond op met de andere elf apostelen. Hij verhief zijn stem en verklaarde: “Judeeërs en iedereen die in Jeruzalem woont! Weet dit! Luister goed naar mijn woorden! Deze mensen zijn niet dronken, zoals u vermoedt; het is tenslotte maar negen uur 's ochtends! Dit is veeleer wat werd gesproken door de profeet Joël: In de laatste dagen, zegt God, zal ik mijn Geest uitstorten over alle mensen. Uw zonen en dochters zullen profeteren. Uw jongeren zullen visioenen zien. Uw ouderen zullen dromen dromen. Zelfs op mijn dienaren, mannen en vrouwen, zal ik mijn Geest uitgieten in die dagen, en zij zullen profeteren. Ik zal wonderen veroorzaken in de hemel boven en tekenen op de aarde beneden, bloed en vuur en een wolk van rook. De zon zal veranderen in duisternis en de maan zal veranderen in bloed, voordat de grote en spectaculaire dag van de Heer komt. En iedereen die de naam van de Heer aanroept, zal worden gered.

We hebben het gezien in de Schrift, God zal en kan zichzelf presenteren in alle situaties en onder alle omstandigheden. Wat we moeten doen, is bereid zijn om Zijn wegen te leren begrijpen. God heeft ons dit geweldige en wonderbaarlijke boek gegeven, gevuld met antwoorden op al onze vragen. Honderden en duizenden geleerden hebben inzichten van de Heilige Geest ontvangen en erover geschreven. God heeft ons een geest van onderscheiding gegeven om dit alles te begrijpen, en bovenal heeft Hij ons de Heilige Geest gegeven om ons te leiden, deze raadgever, helper, voorspreker, pleitbezorger, versterker en stand-by, zodat we zouden kunnen leren, groeien en standvastig zijn, zelfs de juiste woorden op het juiste moment kunnen zeggen.

Vaak wachten we als christenen op het vuur, vaak verwachten we de uitstorting in onze kerk, met macht en kracht en veel theater.

Maar ik bid dat we vandaag hebben geleerd dat het Vuur van de Heilige Geest je hart is binnengegaan, en dat we soms, zoals Elia, buiten moeten staan, naar al het vuurwerk moeten kijken, en dan wanneer we klaar zijn met kijken, wandelen, praten en verwachten, ons hart echt moeten openen om God te horen spreken door Zijn Heilige Geest. Zoals Abraham, laat God ons verleden, ons heden en onze toekomst verteren in de oven van het vuur van de louteraar. En zoals Daniël en zijn vrienden in vuur en vlam staan, in de geest en in het vuur met de Heilige Geest van God. Het is Hij die ons leidt, ons adviseert en ons helpt op deze snelweg door de woestijn waarop we samen wandelen. Een rechte weg, Snelweg één, de enige rechte door het kruis en het verbond met Jezus Christus naar het Nieuwe Jeruzalem.

Zorg ervoor dat we dit jaar degenen uitnodigen, laten deelnemen en herenigen die uitkijken naar een schouder en een partner om op deze Snelweg van onze God te wandelen.

Amen.